بررسی ۴۰ ساله پریتونیت سلی در ایران

زمینه : اولین تظاهر بیماری سل ممکن است به شکل پریتونیت باشد. با گسترش آلودگیhiv ممکن است شیوع این بیماری در همه کشورها در سال های آینده افزایش یابد. هدف : مطالعه به منظور ارزیابی جنبه های بالینی و پیرابالینی پریتونیت سلی در بیماران بستری در دو مرکز آموزشی – درمانی دانشگاه تهران در 40 سال اخیر انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی بیماران مراکز آموزشی - درمانی امام خمینی و امیراعلم تهران که در سال های 1338 تا 1378 بستری و تشخیص پریتونیت سلی ایشان توسط آسیب شناسی, آزمایش مستقیم یا کشت تاءیید شده بود انجام گرفت. اطلاعات مربوط به علائم بالینی و آزمایشگاهی, یافته های تصویربرداری و رژیم درمانی و پاسخ به درمان جمع آوری شدند. یافته ها : از 183 بیمار مورد مطالعه 35 نفر مرد و 148 نفر زن با میانگین سنی 24/14 5/29 سال بودند. بیماری در زنان 2/4 برابر بیش تر از مردان بود (05/0p<). شایع ترین علائم بیماری به ترتیب اتساع شکم (%78), کاهش وزن (%75), تب (%73), درد شکمی (%62) و توده شکمی (%40) بود و در 78 بیمار (%43) شواهدی از سل ریوی نیز دیده شد. 157 بیمار (%85) تست توبرکولین مثبت داشتند, متوسط esr بیماران 7/67 بود و %23 بیماران esr بالای 100 داشتند. 150 بیمار (%9/81) آسیت داشتند که بیش از %90 نوع اگزوداتیو با اکثریت لنفوسیت بود و %3/23 بیماران نیز آسیت خونی داشتند. از 100 بیماری که لاپاراسکوپی شده بودند, %75 بافت شناسی مثبت داشتند. نتیجه گیری : با توجه به یافته ها, در بیماران جوان (به خصوص خانم ها) که با مجموع علائم درد شکم, توده, تب, کاهش وزن و ppd مثبت مراجعه می نمایند, باید تشخیص پریتونیت سلی در نظر گرفته شود. تشخیص قطعی اغلب بیماران توسط لاپاراسکوپی یا لاپاراتومی داده می شود.